Een natte Sahel en Sahara

Thermisch lagedrukgebied

In de zomer is het erg warm in de Sahara: de hoge zonnestand jaagt temperaturen op en van enige afkoeling door water en vegetatie is geen sprake. Die combinatie zorgt voor het ontstaan van wat in de meteorologie bekend staat als een "thermisch lagedrukgebied". Droge en warme lucht is minder dicht en heeft daarom de neiging op te stijgen (thermiek). Dat leidt tot een verlaging van de luchtdruk aan het aardoppervlak. Op kleine schaal leidt dit mechanisme bijvoorbeeld tot de ons welbekende zeewind. Op continentale schaal leidt het tot de vorming van een omvangrijk thermisch lagedrukgebied boven de Sahara.

West Afrikaanse Moesson

Dat thermische lagedrukgebied boven de Sahara heeft een aanzuigende werking op met name vochtige tropische lucht uit equatoriaal Afrika. In het Sahelgebied leidt dat tot forse zomerbuien en veel neerslag, ook wel bekend als de West Afrikaanse moesson. Hoe verder naar het noorden, hoe onregelmatiger deze moessonregens worden. En een paar forse buien meer of minder maakt dan nogal wat uit.

Wat bepaalt die noordelijke grens van de West Afrikaanse moesson? Dat is niet alleen belangrijk voor het hier en nu, wetenschappers willen ook graag weten of, en zo ja, hoe die moessonregens en grens ervan veranderen in een opwarmend klimaat.

Zeewatertemperaturen en meer

Er zijn echter grote verschillen tussen klimaatmodellen onderling over hoe die moessongrens in de toekomst kan veranderen. Daarbij spelen allerlei processen een rol, zoals zeewatertemperaturen, vegetatie, woestijnstof, luchtkwaliteit, enzovoort. Verschillen in hoe klimaatmodellen die processen beschrijven leiden tot grote verschillen in de uitkomsten van die klimaatmodellen. Zeewatertemperaturen in de Noordatlantische oceaan en de Middellandse zee blijken voor meer dan de helft de verschillen tussen klimaatmodellen te verklaren. Een deel van de klimaatmodellen voorspelt dat de zeewatertemperaturen daar in een opwarmend klimaat extra opwarmen. Dus nog meer opwarming dan het wereldgemiddelde, met als gevolg meer neerslag in de Sahel en een aanzienlijke noordwaardse verschuiving van die moessonregens.

De natte Sahelzomer van 2024

Wat ons terugbrengt bij de zomer van 2024: zeewatertemperaturen in zowel de Noordatlantische oceaan als de Middellanse zee waren bovengemiddeld hoog. Waarnemingen laten ook zien dat de neerslag in de Sahel bovengemiddeld was en verder noordelijk lag dan gebruikelijk. Dat beeld is dus consistent met wat klimaatmodellen aangeven, maar er is meer onderzoek nodig om te bepalen wat de invloed van het warme zeewater was.

Groene Sahara

Dat de Sahara niet altijd een droge en dorre woestijn is geweest is bekend uit zowel klimatologisch als archeologisch onderzoek. In het vroege Holoceen na de laatste ijstijd (zo'n tienduizend jaar geleden) was de Sahara veel "groener" met veel meer vegetatie. Dat ging gepaard met een noordelijkere en wellicht ook intensere West Afrikaanse zomermoesson. Veranderingen in de baan van de aarde om de zon, de stand van de aardas, meer winterneerslag en de vorming allerlei grote binnenmeren in het Saharagebied lijken daarbij een rol gespeeld te hebben. Of een opwarmend klimaat uiteindelijk een groener zuidelijk deel van de Sahara zal opleveren moet uiteraard nog blijken, maar Sahelregens en de grens van de West Afrikaanse moesson zullen de komende decennia zeker op de voet gevolgd worden.

KNMI-klimaatbericht door Jos de Laat

Volgende week een klimaatbericht waarin Open Dag bezoekersvragen van kinderen behandeld worden

Public link

Please use the above public link if you want to share this noodl on another website.