De complexe kwestie van criminele migranten die bescherming nodig hebben

Wat te doen met migranten die een misdaad hebben gepleegd, maar worden bedreigd in hun land van herkomst? Een zeer moeilijke vraag, volgens Julia Zomignani Barboza, onderzoeker bij het Centrum voor Onderzoek naar Fundamentele Rechten aan de Vrije Universiteit Brussel. Haar onderzoek gaat in op de complexiteit van het reguleren van de situatie van migranten die risico lopen op mensenrechtenschendingen in hun thuisland, maar die ook misdaden hebben gepleegd of als gevaarlijk worden beschouwd voor hun gastgemeenschappen.

Dr. Zomignani Barboza is actief betrokken bij verschillende door de EU gefinancierde projecten, gericht op mensenrechten en de juridische uitdagingen rondom migratie. "Mijn promotieonderzoek richt zich specifiek op de ingewikkelde situaties waarin migranten niet kunnen worden teruggestuurd naar hun thuisland vanwege het risico op ernstig letsel, ondanks dat ze misdaden hebben gepleegd in hun gastland," zei Zomignani Barboza. "In wezen verliezen migranten die misdaden hebben gepleegd vaak hun vergunning en worden ze mogelijk gedeporteerd. Maar wanneer deze migranten niet kunnen worden teruggestuurd vanwege risico's in hun thuisland, staan overheden voor ​ een juridische en ethische uitdaging." Verschillende landen hanteren uiteenlopende benaderingen. "Zo plaatst Australië zulke migranten in detentie met onbepaalde duur, terwijl België hen toestaat te blijven, maar als irreguliere migranten zonder het recht om te werken. Canada stelt strikte voorwaarden, en staat hen toe te blijven onder nauwlettend toezicht," zegt Zomignani Barboza. "Mijn studie benadrukt de noodzaak naar duidelijke juridische richtlijnen en een humane behandeling die in overeenstemming is met internationale mensenrechten. In dit kader formuleerde ik enkele aanbevelingen:

1. Landen moeten strategieën implementeren voor migranten, gebaseerd op hun integratie en gedrag in het gastland. Bijvoorbeeld, degenen die misdaden plegen nadat ze de vluchtelingenstatus (of een andere beschermde status) hebben verkregen, zouden hun vergunning niet automatisch mogen verliezen, maar onderworpen moeten worden aan een eerlijke herevaluatie.

2. Er moeten expliciete en redelijke criteria voor het intrekken van vergunningen worden vastgesteld, waarbij rekening wordt gehouden met de verblijfsduur en de ernst van het misdrijf.

3. Alle migranten moeten het recht krijgen op een eerlijk proces waarin zij hun zaak kunnen presenteren en hun omstandigheden kunnen uitleggen.

4. Voor migranten die bij aankomst als gevaarlijk worden beschouwd, moeten voorwaarden worden opgelegd die een bepaalde duur hebben. Na afloop van de probatieperiode worden die opnieuw geëvalueerd om te beslissen over hun permanente status.

5. Vermijd het opleggen van extra beperkingen aan migranten uitsluitend op basis van hun status, zorg ervoor dat ze vergelijkbare juridische gevolgen ondervinden als ingezetenen voor vergelijkbare overtredingen."

Het werk van Dr. Zomignani Barboza werpt niet alleen licht op de dringende noodzaak van beleidsherziening, maar biedt ook praktische oplossingen om mensenrechten te waarborgen en tegelijkertijd nationale veiligheidszorgen aan te pakken. Haar bevindingen zijn bijzonder relevant aangezien wereldwijde migratie aanzienlijke juridische en ethische uitdagingen blijft vormen.

Referentie:

Júlia Zomignani Barboza, "International protection for criminals: to grant or not to grant? Lessons from Australia, Belgium and Canada," International Journal of Refugee Law (in press, issue 36(3), 2024)