Ministry of Defence of the Netherlands

07/17/2024 | Press release | Distributed by Public on 07/17/2024 09:24

10 jaar na MH17-vliegramp: “Het dragen van de kisten zal ik nooit vergeten”

Nieuwsbericht | 17-07-2024 | 17:17

Het is vandaag 10 jaar geleden dat 298 passagiers van vlucht MH17 boven Oekraïne om het leven kwamen door een Russische Buk-raket. De vlag op het ministerie van Defensie en op andere departementen hangen daarom halfstok. Minister van Defensie Ruben Brekelmans vertegenwoordigde Defensie bij de herdenking bij het Nationaal Monument MH17 in Vijfhuizen.

De vliegramp met de MH17 staat bij veel defensiemedewerkers nog in het geheugen gegrift. Sommige zijn direct betrokken geweest bij het terughalen van de slachtoffers naar Nederland.

Een van hen is adjudant Hielke van de draagploeg van de Koninklijke Marechaussee. Hij tilde samen met zijn collega's de kisten van de overledenen na hun terugkeer in Nederland op vliegbasis Eindhoven.

Verlies verwerken

"Ik zal dat nooit vergeten", zegt hij. "Ineens sta je daar op een landingsplatform van een vliegbasis, in doodse stilte. Je ziet lange rijen met rouwauto's staan. En dan loop je naar een vliegtuig waarvan je weet: daar staan enorm veel kisten in en nu komt het er op aan.

Met onze draagploeg hebben we in vier dagen ongeveer 30 kisten naar de rouwauto's gedragen. Daar ben ik trots op. Maar, het draait niet om ons. Het gaat om de nabestaanden. Zij hebben zo veel verlies te verwerken."

Schoof spreekt nabestaanden toe

Nabestaanden waren in grote getale aanwezig tijdens de herdenking in Vijfhuizen. Minister-president Dick Schoof sprak hen vol medeleven toe. "Ik zou niets liever willen dan dat u hier niet was. Ik zou willen dat dat u vandaag gewoon zou doen wat u elke woensdag doet. En dat dit monument niet bestond. Want dat is hoe het zou moeten zijn."

Ook bracht Schoof de slachtoffers in herinnering. "Wat zouden we graag willen dat het kon. Dat we, dwars door natuurwetten heen, onze geliefden konden terughalen. En hoewel we in een hoekje van ons hoofd heus weten dat dit niet gaat, proberen we toch zo dichtbij mogelijk te komen. Met alles dat we wel kunnen. Door samen te komen. Hun namen te noemen, En hen in ons hart, onze herinneringen en onze verhalen levend te houden. 298 keer. "